Boudrie Coaching and Training
Shopping Cart
Your Cart is Empty
Quantity:
Subtotal
Taxes
Shipping
Total
There was an error with PayPalClick here to try again

vertrouwen als basis
vertrouwen als basis
Blog
Menselijke maat
Posted on January 3, 2018 at 8:16 AM |
![]() |
Tot ik mijmerend onder de boom lag deze kerst en alle
projecten van 2017 nog eens de revue liet passeren. Positieve en negatieve
ervaringen, maar altijd leidend tot veel inzichten. Coachees die me raakten,
omdat ze stappen zetten die moedig waren. Mensen die ik interviewde voor een
onderzoek. Voor mijn ogen veranderden ‘de grote boosdoeners’ in mensen met
positieve intenties die in de gegeven context niet meer uit de verf kwamen. Een
opdrachtgever die zijn overtuigingen durfde los te laten en zich een andere weg
liet wijzen om uit een jarenlange greep van negativiteit te stappen. Ook zag ik veel spelgedrag langskomen zoals ‘hoe zorg ik dat
alles blijft zoals het is, want die ellende ken ik tenminste’. Of een variant
die mijzelf zakelijk behoorlijk raakte: ‘hoe krijg ik je eruit gewerkt’. Een
derde werd geestig gebracht, maar was funest voor de noodzakelijke
veranderingen: ‘hoe zorg ik dat je niet tot mijn gedrag door mag dringen’. Eenmaal in de ‘dramadriehoek’ van deze spellen terecht
gekomen is het nog een hele tour om daar weer uit te klimmen. Er is niets zo
mooi als een goede theorie en ik gooide als een beginneling vaak de inzichten
van mijn laatst gevolgde opleiding tegen de zaken aan: ik begon heel veel
vragen te stellen. Maar dan ook heel veel. Het lijkt heel simpel, maar ik ken
maar weinig mensen die het toepassen. Ik ken nu wel veel meer mensen die er
blij van worden. Want ze kunnen hun verhaal vertellen. Zonder veroordeeld te
worden. En er wordt echt naar ze geluisterd. Ook als ze hun zin niet precies
krijgen worden ze wel gezien voor wie ze zijn. Niet gering. En dat leek me nou toch weer de moeite waard om op te
schrijven. Het is misschien op de vierkante millimeter. Niet zo stevig verankerd
in een business case of een groots en meeslepend theoretisch kader zoals velen
op Linkedin zo goed vertegenwoordigen. Het is de menselijke maat. Ik werk vaak
in situaties waar het mis is. Dan zijn er soms grote en soms kleinere
bewegingen nodig om te zorgen dat er weer licht en lucht komt en een
toekomstperspectief voor alle betrokkenen. Op die plekken gaat het altijd om de
menselijke maat. Zodat iedereen weer mee kan doen. Daar zal ik u dit jaar graag
nog eens over vertellen tussen alle duurzame, innovatieve, lean en scrum
berichten. Een mooi 2018 gewenst. |
De Lancia man
Posted on January 8, 2017 at 8:19 AM |
![]() |
Deze week liep mijn accu ’s nachts leeg op de autoradio en
was ik weer dankbaar voor mijn lidmaatschap inclusief pechhulp voor de deur.
Hoe die man met zijn grote handen dat accuutje bepotelde, het was een kunst.
Daarna moest ik natuurlijk een tijdje rijden, dus hond mee en op weg naar de
Lancia garage om het euvel te laten bestrijden. Er kwam een man met een Italiaans (hoe krijgen ze het voor
elkaar!) uiterlijk vanuit de werkplaats om mij aan te horen. Het was simpel op
te lossen: een cd erin. Er lag nog maar één cd in mijn auto met het gouden
geluid van Maria Callas. We luisterden samen naar haar interpretatie van Nessun
Dorma, maar wisten nu samen heel zeker dat zij ervoor zou zorgen dat mijn
autoradio ’s nachts zou slapen. ‘Nou, daar zullen we Maria vanavond dan maar
voor danken’ zei ik grappend. ‘Ik weet niet hoe het met u zit’, zei hij terwijl
hij een kettinkje met kruis tevoorschijn trok, ‘maar ik zal Maria zeker danken
vanavond’. Hier sprak een automonteur die zijn professionaliteit combineerde
met een stevig geloof in hulp van boven; mijn vertrouwen had hij. Ik bekende daarom dat ik hoe dan ook naar de garage had
gemoeten, omdat ik al maanden opgeschrikt werd door een harde piep en de digitale
lettertjes dat mijn dashboardverlichting aandacht behoefde. Daarop ging hij in
sneltreinvaart door de programma’s van de auto en toverde weer wonderschoon
verlichte metertjes. Het voelde een beetje zoals de kinderen met me kunnen doen
als ze het zoveelste trucje op de gsm laten zien waar ik in al die jaren zelfs
nog niet eens het vermoeden van had dat het bestond. Hij was inmiddels buitengewoon tevreden met de binnenkant,
maar nog niet met de buitenkant van mijn bakkie. ‘Zal ik ‘m nog even door de
wasstraat halen?’ Ik keek een beetje benauwd. ‘Dat bied ik altijd aan hoor,
niet omdat we nu zo gezellig zitten te praten’. Tien minuten later ontving ik
mijn auto retour, onherkenbaar glanzend. ‘Lekker in deze auto blijven rijden
hoor, als u er nog zo’n plezier in heeft. Ik ken genoeg mensen die er spijt van
krijgen als ze iets anders kopen terwijl ze zo gehecht zijn aan hun huidige
model’. Hij zwaaide mij vriendelijk uit, waarbij ik heel zeker wist dat ik mijn
volgende reparatie of aanschaf hier zou doen. Sommige monteurs zijn
rasverkopers, zonder zich ook maar een keer van dat vocabulaire te bedienen. |
Harde tante
Posted on March 1, 2016 at 2:17 PM |
![]() |
Een tijd geleden deed ik een cultuuronderzoek
op een fantastische afdeling van de politie. Dat wil zeggen: ik vond het
fantastisch werk en prachtige mensen, maar qua cultuur bleek er ruimte voor
verbetering. De interviews werden bij mij thuis gepland aan de coachtafel;
tenslotte hebben de muren oren in een politiebureau. Een man in het bijzonder is me sterk
bijgebleven. Hij had er al heel wat dienstjaren op zitten, maar door de
verschuivende grenzen van de pensioengerechtigde leeftijd moest hij telkens weer
flink ademhalen en doorgaan. Ik ontving hem aan de ronde tafel en vroeg of hij
thee of koffie wilde. Zonder hierop in te gaan begon hij zijn verhaal te doen.
Ik stond eerst nog bedremmeld in de keuken, maar streek na verloop van tijd ook
neer aan tafel. Wat deze man had meegemaakt in zijn loopbaan
waar hij met zoveel passie en inzet aan was begonnen! Er passeerde een keur aan
incidenten waarin schokkende gebeurtenissen en het diep menselijk leed dat
daarop volgde hem duidelijk niet onberoerd hadden gelaten. Op een gegeven
moment moest hij wel terugtrekken naar de backoffice, na de diagnose
posttraumatische stress stoornis. Ik werk graag met mensen met een PTSS en
knikte hem nog eens bemoedigend toe. Waarop hij mij verweet: ‘jij ook met al je
vragen! Ik was helemaal niet van plan dit allemaal te vertellen!’ Verbouwereerd
zei ik: ‘maar ik vroeg alleen maar of je koffie of thee wilde’. ‘Koffie dan!’
zei hij en ik ging, na zijn toestemming gevraagd te hebben over op de vragen
van het interview. Aan het einde van het gesprek vroeg ik hem
hoe hij het gesprek ervaren had. Hij keek me diep in de ogen en zei ‘je bent
een harde tante, je schakelde zo over naar het interview en je hebt gehaald wat
je wilde hebben’. In de dagen daarna heb ik daar nog vaak over nagedacht, want
hij zette licht op mijn gedrag. Ik had wel invoelend geluisterd, maar dat kon
mijn professionele hang naar een volwaardig interview niet wegnemen. Ik wilde
er voor hem zijn, maar was ditmaal
toch meer onderzoeker dan coach. Conform de opdracht en toch... Hoe doen
leidinggevenden van medewerkers met een PTSS dat? Hoe combineren zij de rol van
coachen met leiding geven? En hoe komt dat op deze medewerkers over? Deze ‘harde tante’ had er wel een tijdje voor nodig
om weer uit de rolverwarring te stappen. |
De naaktheid van Halina Reijn
Posted on November 10, 2015 at 1:24 PM |
![]() |
Vorige week ging ik met
vriendinnen naar het toneelstuk Fountainhead naar het boek van Ayn Rand. Het
gaat om twee architecten: de een is een gezellige aangepaste jongen die zich,
om succesvol te kunnen zijn, in wat ongemakkelijke bochten wringt. De ander is
een principieel type: geen enkele concessie aan het ontwerp of het gaat niet
door. We gaan vloeiend mee met het verloop: de concessieloze blijkt geniale
ontwerpen te maken die zelden uitgevoerd worden, de meeloper schopt het ver,
maar gaat uiteindelijk ten onder. Daartussendoor loopt Halina
Reijn. Haar rol is toch vooral die van recalcitrant; ze verzet zich tegen
vader, haar liefde voor de geniaal, zichzelf. Ik had mezelf schrap gezet voor
de verkrachtingsscène die in het boek zit. Halina en de principiële architect
hebben zo hun eerste seksueel contact. Halina is iemand die ik wel eens in een
café zie flaneren, of al telefonerend door een trendy Amsterdams restaurant zie
paraderen. Ze is beeldschoon, haar gedrag, voor wat ik ervan weet, is soms wat
geëxalteerd. Ik vraag me altijd af of ze een beetje gelukkig is. Nu staat ze voor me op het
toneel. En kleedt zich uit. Echt. Ik voel me opeens een verschrikkelijke
voyeur. Deze prachtige naakte vrouw in deze moeilijke rol die zich zo durft te
tonen. Hoe werkt dat? Ze is naakt, maar eigenlijk volkomen gehuld in haar rol.
Je mag haar naaktheid zien, maar alleen door de sluiers van haar rol. Ze slaat
zich met verve door deze moeilijke passage en ik ontspan uit mijn
burgerlijkheid. Pas tijdens het eindapplaus zie ik haar schalkse lachje naar
het publiek en ervaar ik weer dat hele dubbele gevoel. Want die gelaagdheid maak ik
als coach ook mee: het is een rol die mensen in hun werk aannemen, maar het kan
binnen die rol wel heel heftig zijn en de impliciete vraag is: ‘hoe vind je
mijn prestatie in die rol?’ De behoefte aan applaus kan bijzonder groot zijn.
Dat verhult soms de behoefte om gezien te worden zoals je werkelijk bent, met
alle mooie en lelijke dingen die daarbij horen. Gevangen in een rol, daar kan
geen naaktheid je helpen om je bloot te geven. Het verschil tussen theater en
het leven is soms flinterdun. Gefeliciteerd Halina, 40
vandaag! |
Voice of Holland en Integriteit
Posted on October 24, 2015 at 10:09 AM |
![]() |
Gisteren mocht ik weer werken met startende medewerkers van de Belastingdienst. Het thema: Integriteit. Wat is nou integer handelen en heb je een voorbeeld van een situatie waarin je 'niet pluis' gevoel opkwam? Het was maandagochtend en de koffie was nog maar net ingeschonken. Een deelnemer vraagt me: 'heb je ook de Voice of Holland gekeken dit weekend?' Ik beken dat ik daar een groot deel van gezien heb. 'Nou', vervolgt ze, 'daar vond ik eigenlijk wel een voorbeeld in zitten. Rapper Brace is een goede vriend van Ali B. Hij probeert zijn comeback te maken via dit programma nadat hij behoorlijk ver gezonken was. Hij zingt prachtig, er draaien drie stoelen. En voor wie kiest hij: Ali B. Dat is toch stom! Ali noemt hem 'mijn broertje'. Dat is niet integer, zo weet hij zeker dat hij in de liveshows komt'. Ik voel de (schijn van) belangenverstrengeling met haar mee en noteer haar voorbeeld op de flap. Waarop een andere deelnemer zegt: 'nou, ik vind het eigenlijk wel weer spannend: durft Ali B. Brace uit zijn team te gooien als anderen het beter doen?' De komende weken zal blijken of ons voorbeeld van schijn naar werkelijkheid gaat. Kijk je mee? https://www.youtube.com/watch?v=yfStpUV5JT8 |
Voice of Holland en Integriteit II
Posted on October 24, 2015 at 10:00 AM |
![]() |
Na alle zwaarmoedige berichten deze week over de Haagse ‘smeercultuur’ en de nieuwe ziekte 'Integritis' die Remkes zag ontstaan in het politieke domein liet ik me vrijdag weer heerlijk voor de buis zakken voor mijn favoriete zonde: de Voice. Er kwamen weer bijzondere paradijsvogels langs, maar toen Ivan Peroti's voorfilmpje begon zat ik meteen weer wat hoger op de billen. ‘Het zal toch niet waar zijn?’ Alweer zo’n goede bekende van de juryleden. De kinderen zaten te gniffelen: ‘mam, daar komt je volgende blog aan!’ Man oh man, wat kon die jongen zingen. En ja, wie snap het niet? Na jarenlange dienstbaarheid aan allerlei beroemdheden had hij zelf zin om in de spotlight te staan. Hij zong de sterren van de hemel, alle stoelen draaiden. Anouk had zijn stem al herkend dacht ik aan haar sfinxachtige glimlach te kunnen aflezen; ze hield een voor haar doen warm pleidooi voor zichzelf als zijn coach. Ali begon al te refereren aan zijn onvoorwaardelijke stem voor Ivan tijdens de voorrondes voor het Eurovisiesongfestival; hier werd druk uitgeoefend. En Sanne stamelde vooral wat ze dacht in samenwerking van hem te kunnen leren. Marco zat -al 25 jaar in het vak- vet te glunderen, maar kwam er niet aan te pas. En dan doet Ivan een prachtige move: hij kiest voor Sanne! Hahaha, Anouk heeft het meteen door en roept ‘Fresh!’ Ali is duidelijk teleurgesteld: ‘ik weet waar je woont!’ En Sanne is zo verbaasd dat het is alsof de rollen zijn omgedraaid: wie is de coach? Daar kan nou echt niemand wat op aanmerken! Nergens op leunen, gewoon op eigen kracht, niemand die over zijn keuze de 'integriteitskaart' kan trekken. Knap: de verleiding is groot toch? En slim, want wanneer we aan de ‘steal’ toekomen kan hij altijd nog naar een van de anderen. Daar kan rapper Brace nog een puntje aan zuigen! En wij? Wij genieten en leren lekker mee. https://www.youtube.com/watch?v=UjqPmr1EY6Q |
In iedereen zit een winnaar
Posted on October 8, 2015 at 7:50 AM |
![]() |
Ik kan mij als vertrouwenspersoon integriteit soms
verwonderen over de uitingen in de pers bij een vermoeden van een misstand. Want wie of wat bepaalt de toon van het
artikel? De hele range is te vinden, soms zelfs over dezelfde kwestie. Van
terughoudend tot hard uithalend inclusief foto’s. Om nog maar te zwijgen van de
reaguurders die soms een wedstrijd hebben in ongenuanceerde uitlatingen. Aan de ene kant
is de samenhang tussen de (vermeende) misstand en de morele verontwaardiging
soms niet goed te vatten. Dan ligt het oordeel al vast, ook als later blijkt
dat er niets van overblijft. Bureau Integriteitbevordering Openbaar Bestuur
heeft een handreiking ‘Schandaalmanagement’ uitgebracht, vrij van haar site te
downloaden. Een aanrader voor iedereen die interne kwesties door de
(landelijke) pers opgepakt ziet worden. Aan de andere kant maakte ik een sterk
staaltje mee van een aangeklaagde wethouder die vermoedelijke over uitstekende
perscontacten beschikte. Ik begeleidde in 2014 de melders die de
betreffende wethouder aanklaagden op zowel zijn integriteit als zijn
omgangsvormen. De kwestie haalde de landelijke pers. Maar wie had hier de regie
over de tekst? “In een verklaring van de
gemeente zegt de locoburgemeester dat hij de onderzoekers niet voor de voeten
wil lopen. 'Daarom verban ik mezelf zolang uit het gemeentehuis.'”. De
begeleidende stralende foto van de wethouder maakte dat de tekst bijna olijk
aandeed. Dat deed bijvoorbeeld Ahne (Ommen) vorige maand toch anders. Zowel de klacht als de melding werden ontvankelijk maar uiteindelijk niet gegrond verklaard. Wel nam de burgemeester het advies
over van de Onderzoeksraad Integriteit Overheid (OIO) voor nader onderzoek en
beleid. In de zomer van dit jaar juichte de oud-wethouder in de pers
dat hij wederom was vrijgesproken van niet-integer handelen door het rapport
van Berenschot. Ditmaal was er echter een halve krantenpagina ruimte voor
nuancering van zijn uitspraken door de burgemeester en werd er meer op de
inhoud ingegaan. Daar sloeg mijn verwondering om in respect: voor de
journalist die beide zienswijzen de ruimte gaf. Voor de ex-wethouder die zich
gerehabiliteerd voelt en dat politiek uitnut. Voor de burgemeester die
verantwoording aflegt, transparant is over de genomen maatregelen en voor zijn
ambtenaren gaat staan. En voor de melders, die de moed hebben opgebracht
waardoor deze bal kon gaan rollen. Chapeau. |
Werk aan de winkel
Posted on September 29, 2015 at 4:31 PM |
![]() |
Vorige week werd Ommen opgeschrikt door het opstappen van
burgemeester Marc-Jan Ahne (D66). Hij bood zijn ontslag aan vanwege een
onderzoek van de Rijksrecherche naar een ‘persoonlijke financiële kwestie’. Als
vertrouwenspersoon omgangsvormen en integriteit boeien mij deze
krantenberichten altijd bovenmatig. Zowel op inhoud: wat is er eigenlijk
gebeurd? Als op het proces: Hoe heeft het kunnen gebeuren en hoe vaak gebeuren
dit soort zaken nou? Feit is dat Nederland het internationaal ontzettend goed
doet in onderzoeken naar de integriteit van het openbaar bestuur. Dat er in de
pers zo openlijk geschreven wordt over integriteitkwesties ligt wat mij betreft
eerder in het verlengde van deze toppositie dan dat het daarmee in tegenspraak
zou zijn. Hoe staan we ervoor? 2013 was een topjaar voor politici die in opspraak kwamen:
60 zaken waarvan 80% in de lokale politiek zo liet Vrij Nederland weten na
onderzoek. Vooral de VVD kende veel integriteitkwesties. In 2014 nam het
percentage ten val gekomen wethouders vanwege niet-integer optreden toe tot een
derde van het totaal aantal aftredingen (Binnenlands Bestuur, januari 2015). ‘We’
nemen onze politici steeds strenger de maat. Niet integer handelen en de
(mogelijke) schijn van belangenverstrengeling zijn de belangrijkste categorieën.
Nu gemeenten zoveel meer taken, bevoegdheden en
verantwoordelijkheden hebben gekregen met de daarbij behorende gelden, zijn zij
al aangespoord om hun integriteitbeleid aan te scherpen en uit te breiden. Als
de verlokkingen toenemen, neemt de kans op schandalen ook toe. Onderstaande
tabel uit het onderzoek van Binnenlands Bestuur lijkt daar al op te duiden. In
mijn rol als integriteitcoördinator of vertrouwenspersoon zie ik werk aan de
winkel, dat dan weer wel. Percentage wethouders dat ten val komt door niet-integer handelen (bron: BB 2015) 2010 - 10,7% 2011 - 4,4% 2012 - 7,6% 2013 - 7,5% 2014 - 33,3% |
Intervisie-boogie
Posted on November 11, 2014 at 3:36 PM |
![]() |
In een tijdbestek van een maand had ik drie keer intervisie. En ja: de vergelijking dringt zich dan aan je op. Zeker omdat ik voor mijn herregistratie als vertrouwenspersoon volgens een strak format intervisie dien te hebben. In de eerste ronde ontmoette ik mijn medestudenten van de Transactionele Analyseopleiding na maanden weer. Wat een feest! We hadden een mooie agenda, waarin vooral ervaren en implementatie van het geleerde voorop stond. Ik liep nog dagen hummend door het huis en wist mij weer stevig in de TA basis staan. Maar dit heette geen intervisie volgens de beroepsgroep. De tweede ronde was met een club topvrouwen, die vanwege hun positie geen sparringpartner in hun bedrijf kunnen hebben op dit vertrouwelijk niveau. Er was belangrijke ruimte voor de persoonlijke noot, waarna we zorgvuldige afwegingen maakten bij een casus, waarvan ik de gelukkige inbrenger was: maximaal geleerd en geprofiteerd. De derde ronde was met een gemeentelijke instelling, waarbij de coördinator geheel conform de regels van het LVVV handelde. De groep was groot en merendeels niet echt bekend met elkaar. De gehanteerde methode bleek weinig garanties te bieden. Al snel durfde ik niets meer in te brengen, bevreesd om een stevige mening om mijn oren te krijgen als ik mij kwetsbaar op zou stellen. Ben je ook een professional die zich graag ontwikkelt en transparant te werk gaat? En hoort intervisie er dan automatisch bij? Dan zijn de regels van de beroepsgroep die het zo goed zou moeten weten als het gaat om veiligheid en vertrouwen een magere basis om op te bouwen. Hier heeft het LVVV nog wat werk te doen. Aan bovenstaande vergelijking heb ik een paar vuistregels ontleend:
Wil je jouw ervaring delen die je met intervisie hebt? Laat het me weten. Voor wie binnenkort weer bijeen komt: veel veiligheid en vertrouwen gewenst. |
Voorlichtingsfilm externe vertrouwenspersoon
Posted on April 30, 2013 at 2:45 PM |
![]() |
De gemeente Bodegraven-Reeuwijk maakte een korte voorlichtingsfilm ter introductie van de externe vertrouwenspersoon integriteit en omgangsvormen. En het werkt! |
Categories
- Vertrouwenswerk (4)
- kunst (1)
- rol (2)
- toneel (1)
- Toneelgroep Amsterdam (1)
- onderzoek (2)
- ptss (1)
- lancia (1)
- verkopen (1)
- Halina Reijn (1)
- coaching (2)
- voice of holland (2)
- intervisie (1)
- LVVV (1)
- veiligheid (2)
- vertrouwen (5)
- belangenverstrengeling (3)
- governance (3)
- integriteit (5)
- politiek ambtsdragers (2)
- verkopers (1)
/